Θαμμένα στο υπέδαφος των δασών ή ξεπηδώντας από τα δέντρα, οι μύκητες μπορεί να δίνουν την εντύπωση ότι είναι «σιωπηλοί» και σχετικά αυτόνομοι οργανισμοί, αλλά μια νέα μελέτη δείχνει ότι τα μανιτάρια μπορούν και επικοινωνούν.
Η μαθηματική ανάλυση των ηλεκτρικών σημάτων που φαίνεται να στέλνουν οι μύκητες μεταξύ τους, εντόπισε μοτίβα που παρουσιάζουν εντυπωσιακή δομική ομοιότητα με την ανθρώπινη ομιλία.
Προηγούμενες έρευνες έχουν υποδείξει ότι οι μύκητες διοχετεύουν ηλεκτρικά ερεθίσματα μέσω μακρών, υπόγειων νηματοειδών δομών που ονομάζονται υφές – παρόμοια με τον τρόπο με τον οποίο τα νευρικά κύτταρα μεταδίδουν πληροφορίες στους ανθρώπους.
Έχει μάλιστα αποδειχθεί ότι ο ρυθμός πυροδότησης αυτών των παλμών αυξάνεται όταν οι υφές των ξυλοφάγων μυκήτων έρχονται σε επαφή με κομμάτια ξύλου, γεγονός που εγείρει την πιθανότητα ότι οι μύκητες χρησιμοποιούν αυτή την ηλεκτρική «γλώσσα» για να μοιραστούν πληροφορίες σχετικά με την τροφή ή τον τραυματισμό μεταξύ τους ή με «συνεργάτες» που συνδέονται με υφές, όπως τα δέντρα.
Ωστόσο, αυτά τα κύματα ηλεκτρικής δραστηριότητας έχουν κάτι κοινό με την ανθρώπινη γλώσσα;
Για να το διερευνήσει αυτό, ο καθηγητής Άντριου Ανταμάτσκι στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αγγλίας στο Μπρίστολ, ανέλυσε τα μοτίβα της ηλεκτρικής δραστηριότητας από τέσσερα είδη μυκήτων: enoki, split gill, ghost και caterpillar.
Αυτό το έκανε εισάγοντας μικροσκοπικά μικροηλεκτρόδια σε υποστρώματα γεμάτα με αποικίες νηματωειδών μαζών, που ονομάζονται μυκήλια.
«Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ μοτίβων στους μύκητες και στην ανθρώπινη ομιλία. Πιθανώς όχι», δήλωσε στην Guardian ο ερευνητής. «Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν πολλές ομοιότητες που επεξεργάζονται ζώντα υποστρώματα διαφορετικών κατηγοριών, οικογενειών και ειδών».
Η έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στο «Royal Society Open Science», διαπίστωσε ότι αυτή η δραστηριότητα μοιάζει με λεξιλόγιο έως και 50 «λέξεων», και ότι η κατανομή αυτών των «μυκητιακών λέξεων» ταιριάζουν πολύ με εκείνες της ανθρώπινης γλώσσας.
Ο πιο πιθανός λόγος για αυτά τα κύματα ηλεκτρικής δραστηριότητας είναι για να διατηρήσουν την ακεραιότητα των μυκήτων ή για να γνωστοποιήσουν νέες πηγές ουσιών που ελκύουν ή απωθούν τα μυκήλια, εκτιμά ο επιστήμονας.
«Μπορεί βέβαια και να μη λένε τίποτα», πρόσθεσε. «Οι άκρες των πολλαπλασιαζόμενων μυκηλίων είναι ηλεκτρικά φορτισμένες και, ως εκ τούτου, όταν οι φορτισμένες άκρες αγγίζουν ένα ζεύγος διαφορικών ηλεκτροδίων, καταγράφεται μια δυνητική διαφορά δραστηριότητας», εξήγησε.
Πάντως, άλλοι επιστήμονες παραμένουν επιφυλακτικοί καθώς εκτιμούν ότι απαιτείται περεταίρω έρευνα προτού αποδεχτούν αυτή τη θεωρία.
«Αν και πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα θεωρία, μοιάζει κάπως υπερενθουσιώδης και απαιτεί περεταίρω έρευνα και ανάλυση προτού δούμε τον μύκητα στο Google Translate», δήλωσε στην Guardian χαριτολογώντας ο Ντάν Μπέμπερ, αναπληρωτής καθηγητής Βιοεπιστημών στο πανεπιστήμιο του Έξετερ.
ΠΗΓΗ: The Guardian
