Νέα στοιχεία προκύπτουν σχετικά με την ανοσία κατά του κορονοϊού που προσφέρει το εμβόλιο της Johson & Johnson.
Η νέα έρευνα μελετά τα πρόσφατα αποτελέσματα της χυμικής και κυτταρικής ανοσίας και δημοσιεύτηκε στο έγκριτο διεθνές περιοδικό New England Journal of Medicine.
Οι Καθηγητές της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Ευάγγελος Τέρπος και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα κυριότερα αποτελέσματα της μελέτης.
Συνολικά μελετήθηκαν 20 άτομα που έλαβαν το εμβόλιο και 5 που έλαβαν εικονικό φάρμακο (placebo), όσον αφορά την ανάπτυξη εξουδετερωτικών αντισωμάτων έναντι του SARS-CoV-2 και την παραγωγή Τ-λεμφοκυττάρων έναντι του ιού, 8 μήνες μετά τη χορήγηση μιας δόσης του εμβολίου (σε 10 συμμετέχοντες) ή 6 μήνες μετά τη δεύτερη δόση του εμβολίου, για όσους έλαβαν σχήμα με δυο δόσεις (άλλοι 10 συμμετέχοντες).
Μετρήθηκαν τα εξουδετερωτικά αντισώματα τόσο έναντι του αρχικού στελέχους της Wuhan (WA1/2020) όσο και έναντι των παραλλαγών το ιού B.1.1.7 (Άλφα), B.1.617.1 (Κάπα), B.1.617.2 (Δέλτα), P.1 (Γάμα), B.1.429 (Έψιλον) και B.1.351 (Βήτα).
Η ανοσία απέναντι στις μεταλλάξεις
Ανιχνεύθηκαν εξουδετερωτικά αντισώματα σε όλους τους λήπτες του εμβολίου την ημέρα 239 (8 μήνες μετά τον εμβολιασμό) έναντι του στελέχους WA1/2020 ανεξάρτητα με τη χορήγηση μιας ή δύο δόσεων του εμβολίου. Παρόμοια ήταν τα αποτελέσματα και για τις μεταλλάξεις του ιού.
Οι λήπτες μίας δόσης του εμβολίου είχαν ένα μέσο τίτλο εξουδετερωτικών αντισωμάτων 184 έναντι του αρχικού στελέχους WA1/2020, 158 έναντι της παραλλαγής άλφα, 171 έναντι της παραλλαγής κάπα, 107 έναντι της παραλλαγής δέλτα, 129 έναντι της παραλλαγής P.1 (γάμα), 87 έναντι της παραλλαγής έψιλον και 62 έναντι της παραλλαγής βήτα.
Δεν παρατηρήθηκαν διαφορές μεταξύ αυτών που έλαβαν μια ή δυο δόσεις του εμβολίου, αν και η μελέτη δεν είχε τη στατιστική δύναμη να μας δώσει αυτή τη διαφορά.
Επίσης παρατηρήθηκε ικανός αριθμός CD8+ και CD4+ Τ-λεμφοκυττάρων έναντι του ιού σε όλους τους εμβολιασθέντες, 8 μήνες μετά τη λήψη του εμβολίου.
Αυτά τα δεδομένα δείχνουν ότι το εμβόλιο προκάλεσε παρατεταμένη παραγωγή εξουδετερωτικών αντισωμάτων και Τ-λεμφοκυττάρων έναντι του κορονοΐού, για τουλάχιστον 8 μήνες μετά τον εμβολιασμό.
Επιπλέον, παρατηρήθηκε παραγωγή ικανού αριθμού εξουδετερωτικών αντισωμάτων έναντι των μεταλλάξεων του κορονοϊού, συμπεριλαμβανομένης της πιο μεταδοτικής παραλλαγής B.1.617.2 (δέλτα) και των μερικώς ανθεκτικών στην εξουδετέρωση παραλλαγών B.1.351 (βήτα) και P.1 (γάμα).
Τα αποτελέσματα αυτά, υποστηρίζει περαιτέρω την αξία του εμβολίου της Johnson & Johnson για την καταπολέμηση της παγκόσμιας πανδημίας Covid-19.