Δημοσκοπικά στηρίζεται απολύτως, πολιτικά δικαιολογείται με σαφή επάρκεια λόγω των σκληρών «εσωτερικών συγκρούσεων» στον «προοδευτικό χώρο», όπου μαίνονται οι μάχες Ν. Ανδρουλάκη και Α. Τσίπρα για το ποιος είναι ο… γνήσιος Α. Παπανδρέου του 2023 και μεταξύ Α. Τσίπρα και Γ. Βαρουφάκη για το ποιος είναι αριστερός και ποιος εμμονικός ή συμβιβασμένος. Η Ν.Δ., σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις (δημόσιες ή κυλιόμενες), έχει εξασφαλίσει μεγάλο προβάδισμα έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο κυμαίνεται μεταξύ του 4,5% και του 7%. Κινείται ήδη στα όρια της μη αναστρέψιμης διαφοράς.
Αντιφάσεις
Ταυτοχρόνως, ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να παραπαίει σε συνεχείς αντιφάσεις και να ξεμένει οριστικά από εν δυνάμει συμμάχους, είτε για «κυβέρνηση ηττημένων» είτε πολύ περισσότερο για την επικίνδυνα ασταθή «κυβέρνηση ανοχής». Οι πρόσφατες αποφάσεις του Αρείου Πάγου -με σημαντικότερη τον αποκλεισμό του κόμματος Κασιδιάρη- οδηγούν στο συμπέρασμα ότι κανένα από τα μικρότερα κόμματα που κινούνται στα δεξιά της Ν.Δ. δεν έχει πιθανότητες να μπει στη Βουλή. Ο συνδυασμός των νέων δεδομένων οδηγεί το Μ. Μαξίμου στην ενεργοποίηση του «κωδικού 35%+» για τις εκλογές της 21ης Μαΐου, η επιτυχία του οποίου αυξάνει πολύ σημαντικά τις πιθανότητες για την επίτευξη της αυτοδυναμίας στις εκλογές της 2ας Ιουλίου.
Στο πλαίσιο αυτό το Μ. Μαξίμου ακολουθεί πιστά τη γραμμή «εμείς μιλάμε για το μέλλον και αφήνουμε τους άλλους να τσακώνονται για το 1981», προβάλλοντας και ποντάροντας στο πρόγραμμα της Ν.Δ. για το 2023-2027, το οποίο υπερέχει σε ρεαλισμό και αποτελεσματικότητα από το ακοστολόγητο και πλειοδοτικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος θα κάνει την τελευταία προεκλογική ομιλία του την Παρασκευή 19 Μαΐου στο Θησείο, θα επιμείνει στην ανάγκη πολιτικής σταθερότητας που εξασφαλίζει την επενδυτική βαθμίδα, στη θετική ατζέντα, στην οικονομία και την ανάπτυξη, στην αδιαπραγμάτευτη δέσμευση για αύξηση των μισθών και των συντάξεων, στις ώριμες μεταρρυθμίσεις και στην περαιτέρω αμυντική και διπλωματική ισχυροποίηση της χώρας. Αποφεύγοντας το κύλισμα στο τέλμα της τοξικότητας και της τυφλής πόλωσης που επιδιώκει η Κουμουνδούρου, αλλά χωρίς να μένουν αναπάντητες οι συνεχείς προβοκάτσιες του ΣΥΡΙΖΑ που στηρίζονται σε fake news και συνωμοσιολογικά σενάρια.
Ο Κ. Μητσοτάκης έχει σαν «χορηγό» έναν εμφανώς απογοητευμένο Α. Τσίπρα, ο οποίος ηγείται ενός κόμματος το οποίο οδεύει μπρος τις εκλογές μόνο με «μαύρη διαφήμιση», η οποία προδίδει και την decadence ψυχολογία του. Η πολιτική μιζέρια που αποπνέει σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εμπνεύσει και να κερδίσει το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, που προσβλέπει σε καλύτερες μέρες. Ταυτοχρόνως ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει εσωτερικά σπαρασσόμενος, με συνεχείς αποτυχημένες συγκεντρώσεις και κυρίως σαν ένα κόμμα εξουσίας, το οποίο πηγαίνει στις εκλογές χωρίς ρεαλιστική πρόταση για τη διακυβέρνηση της χώρας. Η «προοδευτική κυβέρνηση» έχει εξαϋλωθεί, στερούμενη και των αριθμητικών και των πολιτικών προϋποθέσεων. Και μεταλλάσσεται στις ηττοπαθείς, αλλά ασταθείς εκδοχές της «κυβέρνησης ηττημένων» ή της «κυβέρνησης ανοχής». Οι οποίες όμως και αυτές δεν βρίσκουν ευήκοα ώτα, μένοντας στον αέρα. Ο εκβιασμός προς το ΚΚΕ και το Μέρα25 πέφτει στο κενό, ενώ η ενδεχόμενη προθυμία του Κ. Βελόπουλου δεν είναι επαρκής.
Οχι σε ΠΑΣΟΚ
Δεδομένων όλων αυτών ο Κ. Μητσοτάκης έκανε ένα βήμα πιο μπροστά: Απέκλεισε κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της απλής αναλογικής. Η εκτίμηση που γίνεται στο Μ. Μαξίμου -και προκύπτει από τις κυλιόμενες μετρήσεις- είναι πως το 35% στις πρώτες εκλογές είναι απολύτως εφικτό, δεδομένου ότι δεν υπάρχει ουσιαστικά άλλη πρόταση διακυβέρνηση της χώρας. Το 35% σε μια εξακομματική Βουλή θεωρείται ασφαλές εφαλτήριο για την επίτευξη της αυτοδυναμίας στις εκλογές της ενισχυμένης αναλογικής, οι οποίες είναι πιθανόν να βγάλουν ακόμα και πεντακομματική κυβέρνηση. Κι αυτό γιατί εκτός της πόλωσης που θα συμπιέσει τα μικρότερα κόμματα, δεν αποκλείεται να θέσει σε αμφισβήτηση την εκ νέου είσοδο κόμματων, όπως η Ελληνική Λύση, στη Βουλή που θα προκύψει από τις εκλογές της 2ας Ιουλίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο, αν τα κόμματα που θα μείνουν εκτός Βουλής αθροίζουν 8%, η αυτοδυναμία επιτυγχάνεται με 38,3%, ενώ αν τα εκτός Βουλής κόμματα αθροίσουν 10%, απαιτείται 37,5% για τον σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης. Αν ο «κωδικός 35%» ευοδωθεί και η Ν.Δ. μετά τις πρώτες εκλογές «πατάει» στο 35%, τότε ούτε το 38,3% ούτε πολύ περισσότερο το 37,5% δεν είναι ανέφικτος στόχος.
ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΣΤΟ ΖΑΠΠΕΙΟ
Μαζί με Καραμανλή και Σαμαρά
Δυο εβδομάδες πριν απ’ τις εκλογές στο Μ. Μαξίμου υπάρχει αισιοδοξία, αλλά και συναίσθηση ότι δεν πρέπει να καλλιεργηθεί κλίμα βεβαιότητας και αλαζονείας, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε χαλαρότητα ή και σε αποχή από τις πρώτες κάλπες. Το κεντρώο άνοιγμα της Ν.Δ. αναμένεται να συνεχιστεί με το ξεδίπλωμα του προγράμματός της. Την Τρίτη όμως στην εκδήλωση που θα γίνει στο Ζάππειο για την επέτειο της υπογραφής της ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ, αναμένεται να δοθεί κι ένα ισχυρό μήνυμα που θα σηματοδοτεί την ενότητα της Ν.Δ.: Στην εκδήλωση θα βρεθούν μαζί Κ. Μητσοτάκης, Α. Σαμαράς και Κ. Καραμανλής και θα μιλήσουν, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, υπογραμμίζοντας την ενότητα της Ν.Δ. και ακυρώνοντας τα σενάρια «εσωτερικών διαφωνιών» που διακινεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το πολιτικό και στρατηγικό αδιέξοδο του ΣΥΡΙΖΑ, η πολιτική απομόνωσή του, οι εξελίξεις στη «δεξιά πολυκατοικία», η προγραμματική υπεροχή της Ν.Δ. και η καταφανής κυριαρχία του Κ. Μητσοτάκη έναντι του Α. Τσίπρα δημιουργούν όλες τις προϋποθέσεις, αν, όπως είναι το πιθανότερο, επιτευχθεί η επιχείρηση «κωδικός 35%», οι εκλογές της 2ας Ιουλίου να φέρουν μια αυτοδύναμη και ισχυρή κυβέρνηση τετραετίας.
