Όπως ανέφερε: «Ήμουν στα Χανιά, πρέπει να ήμουν πρώτη Γυμνασίου. Ήμασταν στο φροντιστήριο Αγγλικών. Βγαίνοντας από το φροντιστήριο βλέπουμε τον κόσμο μαζεμένο και φάρους. Πάμε και εμείς πιτσιρίκια. Τι είχε γίνει, κατεδαφιζόταν μια πολυκατοικία, παλιό σπίτι και φτιάχνανε καινούριο. Ένας τύπος έφυγε και χτυπάει δίπλα ένα μαγαζάκι που ήταν λίγο σαθρό και πέφτει ο τοίχος και τους πλακώνει. Τρέχουμε εμείς και βλέπουμε την Πυροσβεστική και κόσμο και ένα σωρό ερείπια και βλέπω πάνω στα ερείπια τον πατέρα μου ο οποίος εκείνη την ώρα, είχανε πάει και σηκώνανε και βρήκανε ένα παιδάκι πλακωμένο. Το αρπάξανε το παιδάκι και το πήγανε στο ασθενοφόρο.»
Ενώ, συμπλήρωσε: «Εγώ έτρεξα καταπάνω στον πατέρα μου και του λέω ρε μπαμπά… Ήταν γεμάτος αίματα στα χέρια του, είχε πιάσει το παιδί. Ήταν τόσο φρικαρισμένος… δεν μπορώ να θυμηθώ εάν το παιδί ήταν τραυματισμένο ή πεθαμένο. Με το που με βλέπει μου λέει “τα βλέπεις αυτά; Μάθε γράμματα για να μην κάνεις αυτή τη δουλειά”».
