Ερευνητές στις ΗΠΑ δημιούργησαν ένα αντίγραφο ανθρώπινου αυτιού που μοιάζει και αντιστέκεται στον τραυματισμό όπως και το αληθινό, χρησιμοποιώντας καινοτόμες τεχνικές μηχανικής ιστών και έναν τρισδιάστατο εκτυπωτή. Το μόσχευμα αυτιού που δημιούργησαν οι ερευνητές προορίζεται για όσους έχουν γεννηθεί με συγγενή δυσπλασία ή έχουν χάσει ένα αυτί λόγω τραυματισμού.
«Η αποκατάσταση του αυτιού απαιτεί πολλαπλές χειρουργικές επεμβάσεις και απίστευτη τεχνική», δήλωσε ο ΔΡ. Τζέισον Σπέκτορ, επικεφαλής του τμήματος του τμήματος Πλαστικής και Επανορθωτικής Χειρουργικής στο NewYork-Presbyterian/Weill Cornell Medical Center και καθηγητής πλαστικής χειρουργικής στο Weill Cornell Medicine.
«Αυτή η νέα τεχνολογία μπορεί τελικά να προσφέρει μια πραγματική επιλογή για χιλιάδες ανθρώπους που πρέπει να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση για τη διόρθωση παραμορφώσεων του εξωτερικού αυτιού» πρόσθεσε.
Επί τους παρόντος, πολλοί χειρουργοί δημιουργούν μοσχεύματα ανθρώπινου αυτιού χρησιμοποιώντας χόνδρο που έχει αφαιρεθεί από τα πλευρά ενός παιδιού. Ωστόσο, η επέμβαση αυτή μπορεί να είναι επώδυνη και να αφήσει ουλές. Παρόλο που τα εν λόγω μοσχεύματα μπορούν να διαμορφωθούν ώστε να μοιάζουν με το άλλο αυτί του λήπτη, δεν έχουν την ίδια ευελιξία.
Σε προηγούμενες μελέτες, ο Δρ. Σπέκτορ και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν χονδροκύτταρα ζωικής προέλευσης για να δημιουργήσουν ένα ικρίωμα από κολλαγόνο, ένα βασικό συστατικό του χόνδρου. Αν και αυτά τα μοσχεύματα αναπτύχθηκαν με επιτυχία στην αρχή, με την πάροδο του χρόνου εξαφανίστηκε η καλά καθορισμένη τοπογραφία του αυτιού – οι γνωστές κορυφογραμμές, οι καμπύλες και οι στρόβιλοι του.
Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, ο Δρ. Σπέκτορ και η ομάδα του χρησιμοποίησαν αποστειρωμένο χόνδρο από ζώα ο οποίος είχε τροποποιηθεί έτσι ώστε να μην προκαλέσει απόρριψη του μοσχεύματος. Στη συνέχεια τοποθέτησαν τον χόνδρο σε περίπλοκα πλαστικά ικριώματα σε σχήμα αυτιού τα οποία δημιούργησαν με τη βοήθεια ενός τρισδιάστατου εκτυπωτή. Τα μικρά κομμάτια χόνδρου λειτουργούν ως εσωτερικές ενισχύσεις για να προκαλέσουν σχηματισμό νέου ιστού μέσα στο ικρίωμα. Τους επόμενους τρεις έως έξι μήνες, η δομή αναπτύχθηκε σε χόνδρο που περιείχε ιστό ο οποίος αναπαρήγαγε τα ανατομικά χαρακτηριστικά του αυτιού.
«Αυτό είναι κάτι που δεν είχαμε πετύχει στο παρελθόν», τόνισε ο ερευνητής.
Για να ελέγξουν την αίσθηση του αυτιού, οι ερευνητές πραγματοποίησαν εμβιομηχανικές μελέτες οι οποίες επιβεβαίωσαν ότι το αντίγραφο διέθετε παρόμοια ευελιξία και ελαστικότητα με τον χόνδρο του ανθρώπινου αυτιού. Ωστόσο, το κατασκευασμένο υλικό δεν ήταν τόσο ισχυρό όσο ο φυσικός χόνδρος και μπορούσε να σκιστεί. Για να λύσει αυτό το πρόβλημα, ο Δρ, Σπέκτορ σχεδιάζει να προσθέσει χονδροκύτταρα στο μείγμα, τα οποία θα προέρχονται από ένα μικρό κομμάτι χόνδρου από το άλλο αυτί του παραλήπτη. Αυτά τα κύτταρα θα αποθέσουν τις ελαστικές πρωτεΐνες που κάνουν τον χόνδρο του αυτιού τόσο εύρωστο, δημιουργώντας ένα μόσχευμα που θα είναι εμβιομηχανικά παρόμοιο με το εγγενές αυτί, κατέληξε ο ερευνητής.
