Η κοινή φωτογραφία των Γιάννη Αντετοκούνμπο, Νίκου Γκάλη «έκρυβε» την πολύτιμη συμμετοχή των δύο κορυφαίων του ελληνικού μπάσκετ σε σημαντική κοινωνική πρωτοβουλία και τη συγκλονιστική εξομολόγηση του Δημήτρη Παπανικολάου, ο οποίος αποκάλυψε ότι σύμφωνα με ιατρική εκτίμηση έχει στοιχεία από το σύνδρομο Άσπεργκερ, που περιλαμβάνεται στο φάσμα του αυτισμού.
Ο «Παπ», που είναι ο μοναδικός Ελληνας μπασκετμπολίστας που έχει κατακτήσει δύο «τριπλ κράουν» (το 1997 με τον Ολυμπιακό και το 2007 με τον Παναθηναϊκό), μετέφερε στο λογαριασμό του στο Instagram το διάλογο με το γιατρό του, ο οποίος του εξήγησε ότι ο αυτισμός δεν είναι ασθένεια: «Αυτό είναι το πρόβλημα, μου λέει, η άγνοια που ξεκινάει από το γεγονός ότι το ανέφερες ως “ασθένεια” και που είναι και η άγνοια των πολλών και δεν μπορούν να καταλάβουν τη διαφορετική προσέγγιση που έχουν τα άτομα που βρίσκονται στο φάσμα».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ακολούθως, ο Παπανικολάου, που φωτογραφήθηκε με τους Αντετοκούνμπο, Γκάλη, ανακοίνωσε ότι οι δύο σούπερ σταρ του ελληνικού μπάσκετ θα είναι πρεσβευτές εκπαιδευτικών προγραμμάτων ανάπτυξης κοινωνικών και αθλητικών δεξιοτήτων παιδιών που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού.
«Τα προγράμματα ετοιμάζονται εδώ και μήνες, τα οποία εκτός των άλλων περιέχουν ΣΥΝ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ με “τυπικά” παιδιά, με τη βοήθεια του φίλου και ειδικευμένου στο θέμα Γιάννη Τσουμπρή και θα βγουν στην επιφάνεια όταν θα είμαστε καθ’ όλα έτοιμοι», ενημέρωσε ο 44χρονος παλαίμαχος μπασκετμπολίστας.
Ακολούθως τόνισε: «Νίκο και Γιάννη, κατ’ αρχάς όταν σας είδα δίπλα δίπλα να συζητάτε ανατρίχιασα. Ενώνετε γενιές, ενώνετε ηλικίες, ενώνετε ανθρώπους, εμπνέετε και μας οδηγείτε. Σας ευχαριστώ που δεχθήκατε να βάλετε το τεράστιο όνομά σας δίπλα από ιερό σκοπό. Αλλωστε, όπως εσείς ξέρετε όσο κανείς, όλοι είμαστε ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ και πρέπει να είμαστε και όλοι ΙΣΟΙ»!
Σύνδρομο Άσπεργκερ: Ποια είναι η πάθηση
Το Σύνδρομο Άσπεργκερ ανήκει στις διαταραχές του αυτιστικού φάσματος. Είναι μία από τις πολύπλοκες νευροαναπτυξιακές διαταραχές που χαρακτηρίζονται από σημαντικό περιορισμό των κοινωνικών δεξιοτήτων, έλλειμμα επικοινωνιακής ικανότητας και περιοριστικά, επαναληπτικά, στερεοτυπικά μοτίβα συμπεριφοράς.
Σύμφωνα με το Αμερικανικό Ινστιτούτο Νευρολογικών Διαταραχών (NINDS), το επίπεδο του επικοινωνιακού και συμπεριφορικού ελλείμματος στις διαταραχές του αυτιστικού φάσματος ποικίλλει από άτομο σε άτομο, καθώς ορισμένα άτομα χρειάζονται καθημερινά υποστήριξη ακόμη και για την επιτέλεση απλών δραστηριοτήτων. Το Σύνδρομο Άσπεργκερ θεωρείται από αρκετούς η πιο ήπια μορφή διαταραχής του αυτιστικού φάσματος, καθώς οι πάσχοντες παρουσιάζουν αυξημένη λειτουργικότητα.
Δύο βασικά χαρακτηριστικά του αυτισμού είναι: α) το κοινωνικό και επικοινωνιακό έλλειμμα και β) οι επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές και τα εμμονικά ενδιαφέροντα.
Τα άτομα με Άσπεργκερ συνήθως δυσκολεύονται (έως αδυνατούν) να συμμετάσχουν σε μια συζήτηση, δεν κάνουν βλεμματική επαφή και χρησιμοποιούν έντονα τη γλώσσα του σώματος και τις εκφράσεις του προσώπου τους για να επικοινωνήσουν.
Δυσκολεύονται επίσης να διατηρήσουν σταθερές σχέσεις με άλλα άτομα. Όσον αφορά τα εμμονικά ενδιαφέροντα, τα άτομα με Άσπεργκερ συνηθίζουν να χρησιμοποιούν συνεχώς συγκεκριμένα αντικείμενα και συγκεκριμένες φράσεις, κάνουν στερεοτυπικές κινήσεις και έχουν ιδιαίτερη προσκόλληση σε ένα καθημερινό πρόγραμμα δραστηριοτήτων. Είναι επίσης πιθανό ένα άτομο με Άσπεργκερ να επιδεικνύει πλήρη αδιαφορία ή υπερβολικό ενδιαφέρον σε αισθητηριακά ερεθίσματα από το περιβάλλον του.
Το σύνδρομο πήρε το όνομά του από τον Αυστριακό παιδίατρο Hans Asperger, ο οποίος το 1944 αναγνώρισε τη συγκεκριμένη συμπτωματολογία ως μεμονωμένη διαταραχή. Το Σύνδρομο Άσπεργκερ αναγνωρίστηκε επίσημα ως διακριτή διάγνωση το 1992, όταν συμπεριλήφθηκε στην 10η έκδοση του διαγνωστικού εργαλείου του ΠΟΥ (ICD-10). Το 1994, συμπεριλήφθηκε και στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρίας (DSM-IV).
Συνήθεις ενδείξεις και συμπτώματα του Συνδρόμου Άσπεργκερ
– Ομιλία που χαρακτηρίζεται από έλλειψη ρυθμού, παράξενη τονικότητα ή μονοτονία
– Αδυναμία προσαρμογής της έντασης της φωνής ανάλογα με τις συνθήκες (π.χ. το άτομο μιλά δυνατά στο σινεμά)
– Τάση απομόνωσης λόγω της έλλειψης επικοινωνιακών δεξιοτήτων ή της έλλειψης ενδιαφέροντος
– Εμμονή με ένα συγκεκριμένο θέμα και ακατάπαυστη ομιλία περί αυτού, παρουσιάζοντας δεδομένα και στατιστικά, χωρίς αρχή, μέση και συμπέρασμα
– Ελλιπής ανάπτυξη κινητικών ικανοτήτων, κακός κινητικός συντονισμός, αδέξιες κινήσεις
Τα βαθύτερα αίτια του Συνδρόμου Άσπεργκερ, όπως και των διαταραχών του αυτιστικού φάσματος γενικότερα, παραμένουν άγνωστα.
