«Αναγκαστικά εδώ και 30 – 35 χρόνια (το λιμάνι της Ραφήνας) χρησιμοποιείται ως συνδετικό λιμάνι της Αττικής με τις Κυκλάδες, χωρίς να υπάρχει ουσιαστικά λιμάνι. Τα πλοία έχουν μεγιστοποιηθεί ως προς τις διαστάσεις τους. Αν πάτε μια ήρεμη ημέρα θα δείτε το ένα δίπλα στο άλλο, εκτεθειμένα σε οποιοδήποτε καιρό σκάσει εκείνη την ώρα. Όταν τα πλοία αγκυροβολούν, οι άγκυρες είναι δίπλα δίπλα. Από τη στιγμή που φεύγει ένα πλοίο μόνο του, είναι πιο εύκολο να πάρει την άγκυρα επάνω. Εγώ δεν ξέρω αν αυτή τη στιγμή φύγαν και τα τρία μαζί. (…) Είναι ένα σύνηθες φαινόμενο», εξήγησε ο πλοίαρχος Θεοχάρης Τσουκαλάς, μιλώντας στις «Συνδέσεις» της ΕΡΤ, για την την ταλαιπωρία που βίωσαν πολλοί επιβάτες, όταν το Σάββατο (9/9) τρία επιβατηγά οχηματαγωγά πλοία στο λιμάνι της Ραφήνας έμπλεξαν τις άγκυρές τους, κατά τη διαδικασία απόπλου.
Ο κ. Τσουκαλάς τόνισε – για να γίνει σαφές ότι δεν θεωρεί λιμάνι με υποδομές αυτό της Ραφήνας- τις διαφορές του με το λιμάνι του Λαυρίου, λέγοντας: «Είναι ένα λιμάνι ασφαλές, με υποδομή κατάλληλη, με χερσαίο χώρο μεγάλο, με προβλήτες κανονικές. Εκείνο είναι λιμάνι. Της Ραφήνας όμως όχι».
Ερωτώμενος τι άλλο μπορεί να προκληθεί στη Ραφήνα, αν δεν γίνουν οι απαρατητες ενέργειες στο λιμάνι, ο πλοίαρχος απάντησε: «Ακόμα και σύγκρουση πλοίων. (…) Είναι φυσικό κι επόμενο να καθυστερήσει ένα πλοίο να πάρει την άγκυρα μέσα και φεύγοντας το επόμενο να πέσει πάνω του». Υπογράμμισε ότι «οι λιμενικές εγκαταστάσεις είναι αυτές που δημιουργούν το πρόβλημα».