Ήταν μια από τις εικόνες που έκαναν τον γύρο του κόσμου μετά τον σεισμό στην Τουρκία, ραγίζοντας καρδιές.
Ο άνδρας που αποτυπώνεται στις φωτογραφίες να κρατάει το χέρι της νεκρής κόρης του κάτω από τα χαλάσματα της 8όροφης πολυκατοικίας στο Καχραμάνμαρας, σχεδόν τρεις εβδομάδες μετά τον καταστροφικό σεισμό, μίλησε αποκλειστικά στην ΕΡΤ και τον Γιάννη Μούτσιο.
Το στιγμιότυπο που κατέγραψε ο Τούρκος φωτογράφος του γαλλικού πρακτορείου αποτυπώνει χωρίς λόγια την τραγωδία χιλιάδων ανθρώπων.
Η φωτογραφία που κατέγραψε τον άτυχο πατέρα να κρατάει το χέρι της άψυχης κόρης του ενώ εκείνη ήταν καταπλακωμένη από τα ερείπια προκάλεσε παγκόσμια θλίψη… ο ίδιος περιγράφει τις στιγμές της τραγωδίας.
Μεσούτ Χαντσέρ: «Εγώ δούλευα τη νύχτα. Την ώρα του σεισμού ήμουν στη δουλειά. Όταν άρχισε ο σεισμός, εγώ άρχισα να παίρνω τηλέφωνα στην οικογένειά μου. Δεν μπόρεσα να επικοινωνήσω με την οικογένειά μου. Μετά δοκίμασα ξανά μερικές φορές. Μετά άρχισα να παίρνω την κόρη μου. Δεν μπορούσα να επικοινωνήσω. Χωρίς να περιμένω, πήγα στο κτήριο που έμενε με τη μητέρα μου. Πήγα… Νύχτα… Ο σεισμός είχε αποτελειώσει εκείνο το κτήριο. Το κτήριο είχε γκρεμιστεί. Τα πάντα είχαν διαλυθεί. Πήγα στα χαλάσματα και φώναξα… Μήπως και ακούσει το όνομά της… αλλά δυστυχώς δεν άκουσα τη φωνή της κόρης μου.
-Συνειδητοποιείτε ότι η κόρη σας βρίσκεται κάτω από τα χαλάσματα… σας βλέπουμε ότι μετά, ενώ είναι πλέον νεκρή, της κρατάτε το χέρι και μένετε εκεί…
Μεσούτ Χαντσέρ: «Η κόρη μου ήταν έξω από τα χαλάσματα πάνω από τη μέση. Ήταν στο εξωτερικό μέρος των χαλασμάτων. Όταν είδα την κόρη μου σε αυτή την κατάσταση. Φυσικά δεν υπάρχουν λέξεις να το περιγράψεις. Είναι η στιγμή που χάνεις τον κόσμο σου. Το να δω εκείνη τη στιγμή το άψυχο κορμί του παιδιού μου. Είναι κάτι τόσο σκληρό που δεν μπορείς να το εξηγήσεις».
-Πρόσφατα σας έδωσαν μια φωτογραφία…μια ζωγραφιά… η οποία αποτυπώνει εσάς να κρατάτε πλέον το χέρι της κόρης σας και η κόρη σας να αποτυπώνεται ως ένας άγγελος…
Μεσούτ Χαντσέρ: «Αυτή την ζωγράφισε μια κοπέλα ζωγράφος από την Πόλη. Το κορίτσι την έφερε από την Πόλη η ίδια ιδιαιτέρως. Μας την έκανε δώρο».
Ο Μεσούτ Χαντσέρ πλέον ζει με την ανάμνηση της αγαπημένης του κόρης, όπως χιλιάδες άλλοι συνάνθρωποί του που έχασαν τους δικούς τους, στην τραγωδία των 7 ρίχτερ.
