«Ένιωσα φόβο για την σωματική μου ακεραιότητα» υποστήριξε ο 70χρονος, που τα ξημερώματα της περασμένης Παρασκευής πυροβόλησε και τραυμάτισε δύο παιδιά, που μπήκαν στην αυλή του σπιτιού του στο Αλεποχώρι.
O ηλικιωμένος πιστολέρο, που μετά την εμφάνιση του στον ανακριτή αφέθη ελεύθερος με περιοριστικούς όρους – απαγόρευση προσέγγισης στο Αλεποχώρι απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, υποχρεωτική εμφάνιση στο Α.Τ. της περιοχής που διαμένει καθώς και καταβολή χρηματικής εγγύησης 10.000 ευρώ – , δήλωσε μετανιωμένος ενώ είπε οτι δεχόνταν ενοχλήσεις απο άγνωστα άτομα απο το περασμένο καλοκαίρι και για το λογο αυτο είχε τοποθετήσει σειρήνα για να αποτρέπει τους ανεπιθύμητους «επισκέπτες».
Στο απολογητικό του υπόμνημα ο άνδρας υποστηρίζει ότι πυροβόλησε δύο φορές προς τις φυλλωσιές προκειμένου να εκφοβίσει αυτούς που είχαν μπει στην αυλή της κατοικίας και προσθέτει πως δεν είχε πρόθεση “να φονεύσω τους παθόντες”. Τονίζει, επίσης, ότι δεν είχε καθόλου καλή ορατότητα.
Το απολογητικό υπόμνημα του 70χρονου
“Την 26η/08/2022 και περί την ώρα 02:00 και ενώ ευρισκόμουν εντός της προαναφερόμενης κατοικίας μου στο Αλεποχώρι Αττικής , επί των οδών Αιγειρουσών και Παρθενώνος , άκουσα θόρυβο και φωνές. Να σημειωθεί ότι το ίδιο περιστατικό έλαβε χώρα και την παραμονή του επίδικου συμβάντος, όπου εκτός του θορύβου και των φωνών άγνωστοι εις εμέ, πέταξαν πέτρες στην οικία μου. Ανοίγοντας τα φώτα αλλά και με φωνές προσπάθησα να αντιδράσω κάνοντας αισθητή την παρουσία μου στην οικία ώστε να προλάβω να εκδιώξω τα άτομα που πέταξαν τις πέτρες. Πέραν αυτών όμως, στο άμεσο παρελθόν είχαν προσπαθήσει άλλες δύο φορές ομοίως άγνωστα εις εμέ άτομα να εισέλθουν τόσο εντός της οικίας μου, όσο και σε παρακείμενη οικία. Την πρώτη φορά, ήτοι το καλοκαίρι του έτους 2021 άγνωστοι είχαν εισέλθει εντός του περιβάλλοντος χώρου προκαλώντας φθορές στο σπίτι. Τότε αποφάσισα να εγκαταστήσω εντός της οικίας μου σειρήνα ως αναγγελία και προειδοποίηση, η οποία λειτουργεί ως τερματικό ακουστικό ηχείο. Έτσι, το Πάσχα του έτους 2022, όταν υποψήφιοι δράστες αποπειράθηκαν να εισέλθουν εντός αυτής, τράπηκαν σε φυγή όταν και ήχησε η σειρήνα. Ειδοποίησα τόσο το Αστυνομικό Τμήμα Μεγαρέων όσο και την Άμεση Δράση, αλλά ουδέποτε προσήλθε κανείς, ζητώντας από εμένα να επιδείξω ψυχραιμία. Για τα εν λόγω περιστατικά μάλιστα, είχε ενημερωθεί η τοπική κοινότητα του Δήμου Μάνδρας. Είχα γνωστοποιήσει όλα τα ανωτέρω, αφού μάλιστα δεν ήταν λίγες φορές που είχα διαπιστώσει προσωπικά μου αντικείμενα όπως μεταξύ άλλων εργαλεία που χρησιμοποιούσα για την κατασκευή του δεύτερου κτίσματος που υπάρχει εντός του οικοπέδου μου, να λείπουν”, τονίζει αρχικά στο υπόμνημά του.
Αναφερόμενος στην επίμαχη ημέρα, ο 70χρονος ισχυρίστηκε: “Ακούγοντας λοιπόν θόρυβο και φωνές την 26η/08/2022, οι οποίες αντιλήφθηκα ότι προέρχονται από την περιβάλλοντα χώρα της οικίας μου, αφού πρώτα φώναξα προκειμένου να απωθήσω τους υποψήφιους δράστες, όντας τρομαγμένος αφού σε διάστημα 48 ωρών ευρισκόμουν πάλι υπό το ίδιο καθεστώς παραβίασης και διατάραξης του χώρου μου, και με τις φωνές να μη σταματάνε αλλά να είναι πιο έντονες όπως και τα βήματα που άκουγα, πήρα στα χέρια μου την κυνηγετική καραμπίνα που νόμιμα κατέχω. Τότε, άνοιξα την πόρτα της οικίας μου και αντίκρισα δύο άτομα να ευρίσκονται στο προαύλιο χώρο. Η οικία που διαμένω ευρίσκεται εντός μεγάλου «τριγωνικού» σχηματικά οικοπέδου, έμπροσθεν της οποίας υπάρχει δεύτερο κτίσμα πέτρινης κατασκευής, το οποίο μόνος μου προσπαθούσα να αποπερατώσω. Αμφότερα τα κτίσματα περιβάλλονται από μάνδρα επίσης πέτρινη. Πέριξ και εσωτερικά της μάντρας ευρίσκονται δέντρα και φυλλωσιές.
Όταν λοιπόν αντίκρισα τα δύο αυτά άτομα, τα οποία μόνο ως σκιές αντιλαμβανόμουν αφού ο φωτισμός είναι ανύπαρκτος και υπάρχει παρά μόνο έξωθεν του οικοπέδου, ήτοι έμπροσθεν της πρώτης κατοικίας και αποτελείται από τις δημόσιες κολώνες φωτισμού, οι οποίες φωτίζουν τον δρόμο, πυροβόλησα δύο φορές προς τις φυλλωσιές προκειμένου να τους εκφοβίσω αφού δεν έβλεπα εάν έφεραν όπλο ή το οιοδήποτε άλλο αντικείμενο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εις βάρος μου. Οι φυλλωσιές που όπως ανέφερα απείχαν δέκα (10) μέτρα από τις σκιές που αντιλαμβανόμουν στο χώρο, ενώ η δική μου απόσταση από τις σκιές ήταν περίπου στα τριάντα (30) μέτρα! Όταν και πλέον πυροβόλησα, πετάχτηκαν από το φυτό κι άλλα άτομα, περίπου έξι (6) με οκτώ (8), τα οποία εκ των υστέρων αντιλήφθηκα ότι είχαν κρυφτεί εκεί. Τόσο όμως η έλλειψη φωτισμού, το πυκνό σκοτάδι αφού επρόκειτο περί την ώρα 02:00 όσο και η μειωμένη όραση μου ένεκα της ηλικίας μου, δεν συνετέλεσαν ώστε να γίνουν άμεσα αντιληπτοί από εμένα και να μη πυροβολήσω εκεί. Αφού πετάχτηκαν, άκουσα φωνές, έντονο βηματισμό ωσάν τρέξιμο και κατάλαβα ότι εξήλθαν του χώρου σκαρφαλώνοντας την πέτρινη μάντρα”.
Στη συνέχεια, περιγράφει στο απολογητικό του υπόμνημα: “σε χρονικό διάστημα 45 λεπτών, κατέφθασαν στην οικία μου Αστυνομικοί, οι οποίοι αφού μου ζήτησαν τα στοιχεία μου και τους διηγήθηκα τι είχε συμβεί, τους οδήγησα εντός της οικίας μου όπου τους παρέδωσα την καραμπίνα που μόλις είχα χρησιμοποιήσει. Χρησιμοποιώντας τη νομίμως αποκτηθείσα καραμπίνα μου, αρχικά σκόπευα να προφυλάξω τον εαυτό μου από τους επίδοξους δράστες αφού νόμιζα ότι είχαν εισέλθει εντός του χώρου μου προκειμένου να με κλέψουν, να με ληστέψουν και εν γένει αγνοούσα τον λόγο ύπαρξης τους στο σημείο την ώρα αυτή! Επαναλαμβάνω σθεναρά ότι δεν είχα πρόθεση να φονεύσω τους παθόντες αλλά μόνο να τους εκφοβίσω, γι’ αυτό και δεν υπήρξε από μέρους μου ειδική σκόπευση. Άλλωστε, δεν είχα καθόλου καλή ορατότητα.
Περαιτέρω, αξίζει να σημειωθεί ότι αμέσως μόλις με ενημέρωσαν ότι τα άτομα που είχαν εισέλθει τραυματίστηκαν, προσέτρεξα να βοηθήσω συνομιλώντας μάλιστα με τον παππού του ενός εκ των παθόντων”.
Καταλήγοντας, ο 70χρονος υπογράμμισε: “Εν προκειμένω, στην υπό κρίση υπόθεση, άγνωστος αριθμός αγνώστων εις εμέ ατόμων εισήλθαν στον προαύλιο χώρο της οικίας μου, περί την ώρα 02:00. Αδυνατούσα να διακρίνω εάν έφεραν το οιοδήποτε αντικείμενο ικανό να με βλάψει, αγνοώντας τις πραγματικές του προθέσεις. Όντας άτομο ηλικίας 70 ετών, διαμένοντας σε ερημική περιοχή μόνος, αντιμετωπίζοντας χρόνια προβλήματα υγείας, σε συνδυασμό με τις αλλεπάλληλες απόπειρες διάρρηξης του χώρου μου, ένιωσα φόβο για τη σωματική μου ακεραιότητα. Υπό το καθεστώς του φόβου και της απειλής που ένιωσα, ο μόνος τρόπος τη δεδομένη χρονική στιγμή σε συνδυασμό με όσα ως άνω ανέφερα, προκειμένου να αμυνθώ και να προστατέψω τον εαυτό μου και την ιδιοκτησία ήταν με τη χρήση της καραμπίνας και μόνο για να εκφοβίσω προκειμένου να τους εκδιώξω. Μάλιστα, μέρος της υπό κρίση δικογραφίας αποτελεί και η μήνυση που κατέθεσα εν συνεχεία σε βάρος των δραστών. Σε περίπτωση που το παρόν αίτημά μου γίνει δεκτό και μου επιτρέψετε να αφεθώ ελεύθερος μέσω της ηλεκτρονικής επιτήρησης, δε θα πλησιάσω την οικία μου στην περιοχή του Αλεποχωρίου”.
