Από τη μια ο στρατός με επικεφαλής το στρατηγό Αμπντέλ-Φατάχ αλ Μπουρχάν, και από την άλλη οι παραστρατιωτικές Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης με επικεφαλής τον πρώην πολέμαρχο στρατηγό Μοχάμετ Χαμντάν Νταγκαλό. Οι δύο πλευρές είχαν συνεργαστεί για την ανατροπή του προέδρου Ομάρ Αλ Μπασίρ εν μέσω λαϊκής εξέγερσης το 2019 και συνεργάστηκαν ξανά το 2021 σε ένα νέο πραξικόπημα που εκτροχίασε τη διαδικασία πολιτικής μετάβασης για την διεξαγωγή εκλογών.
Ο νέος εμφύλιος ξέσπασε στα μέσα Απριλίου του 2023 όταν οι Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης του Νταγκαλό αρνήθηκαν να ενσωματωθούν στο στρατό με βάση το νέο πρόγραμμα πολιτικής μετάβασης. Έκτοτε η χώρα έχει βυθιστεί στη βία και την πείνα.
Ο πόλεμος έχει σχεδόν ερημώσει την πρωτεύουσα, έχει οδηγήσει σε εθνοκάθαρση τη Δυτική περιοχή του Νταρφούρ, με αποτέλεσμα 8 εκατομμύρια άνθρωποι να έχουν εγκαταλείψει τις εστίες του, μεταναστεύοντας είτε στο εσωτερικό είτε στο εξωτερικό.
Πολλές από τις γειτονικές χώρες του Σουδάν έχουν επηρεαστεί αρνητικά από την κρίση λόγω του προσφυγικού κύματος που πυροδότησε ο πόλεμος.
Στόχος των αντιμαχόμενων πλευρών δεν είναι μόνο οι πλούσιοι φυσικοί πόροι του Σουδάν αλλά η εξουσία σε μια χώρα με στρατηγική θέση. Το Σουδάν βρίσκεται σε μια ευρύτερη ασταθή περιοχή που συνορεύει με την Ερυθρά Θάλασσα, την περιοχή του Σαχέλ ενώ η χώρα ανήκει στο Κέρας της Αφρικής. Και πολλές είναι οι μεγάλες, δυνάμεις που ανταγωνίζονται αυτή τη στιγμή για απόκτηση επιρροής στο Σουδάν, όπως η Σ. Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Αίγυπτος, η Εριθρέα, η Αιθιοπία, το Ιράν, η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
