Οι επιστήμονες ανακάλυψαν τους σκελετούς 150 παιδιών στο Γιόρκσαϊρ που εξαναγκάστηκαν σε εργασία πριν από 200 χρόνια.
Βρέθηκαν τα πρώτα άμεσα στοιχεία για την οδυνηρή ζωή των παιδιών που ήταν γνωστά ως «φτωχοί μαθητευόμενοι» και τα οποία εξαναγκάζονταν σε εργασία κατά τη διάρκεια της βιομηχανικής ανάπτυξης στην Αγγλία.
Μια ομάδα εμπειρογνωμόνων ανέλυσε τα σκελετικά λείψανα περισσότερων από 150 ατόμων από ένα αγροτικό νεκροταφείο εκκλησίας στο χωριό Fewston του Βόρειου Γιορκσάιρ.
Τα περισσότερα από τα οστά ανήκαν σε νέους ηλικίας μεταξύ οκτώ και 20 ετών
Τα αποτελέσματα έδειξαν ενδείξεις καθυστερημένης ανάπτυξης και υποσιτισμού στα παιδιά, καθώς και σημάδια ασθενειών που σχετίζονται με την επικίνδυνη εργασία.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι τα ευρήματά τους, που δημοσιεύονται στο περιοδικό Plos One, ρίχνουν φως σε αυτά τα ξεχασμένα παιδιά που μεταφέρονταν από τα εργατικά κέντρα του Λονδίνου και αναγκάζονταν να εργάζονται πολλές ώρες στους μύλους της βόρειας Αγγλίας.
Η επικεφαλής της μελέτης Ρεβέκα Γκάουλαντ, καθηγήτρια στο Τμήμα Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Ντάραμ, δήλωσε: «Πρόκειται για την πρώτη βιοαρχαιολογική απόδειξη για τους φτωχούς μαθητευόμενους στο παρελθόν και αναδεικνύει με σαφήνεια τον τίμημα που επιβάρυνε το αναπτυσσόμενο σώμα τους.
«Το να βλέπεις άμεσες αποδείξεις, γραμμένες στα οστά, για τις κακουχίες που αντιμετώπισαν αυτά τα παιδιά ήταν πολύ συγκινητικό».
«Ήταν σημαντικό για τους επιστήμονες και την τοπική κοινωνία ότι τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια μαρτυρία για τη σύντομη ζωή τους».
Ενώ η χρήση των παιδιών ως φτηνή πηγή εργασίας κατά τη διάρκεια της βιομηχανικής ανάπτυξης στην Αγγλία του 18ου και 19ου αιώνα είναι καλά τεκμηριωμένη, παρόλο που υπάρχουν ελάχιστες άμεσες αποδείξεις για τους αγώνες τους.
Για τη μελέτη, οι ειδικοί πραγματοποίησαν χημική ανάλυση των υπολειμμάτων των δοντιών.
Μπόρεσαν να προσδιορίσουν το φύλο των παιδιών καθώς και να διαπιστώσουν ότι δεν ήταν ντόπια στην περιοχή και πιθανότατα προέρχονταν από το Λονδίνο.
Η εξέταση των οστών και των δοντιών ανέδειξε επίσης τις παθήσεις που επηρέαζαν τα παιδιά, συμπεριλαμβανομένης της φυματίωσης, της αναπνευστικής νόσου, της ραχίτιδας και της καθυστερημένης ανάπτυξης.
Η καθηγήτρια Μισέλ Αλεξάντερ, από το Τμήμα Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Γιορκ, η οποία ήταν επικεφαλής της έρευνας, δήλωσε: «Πραγματοποιήσαμε χημική ανάλυση των οστών για να μελετήσουμε τη διατροφή και διαπιστώσαμε ότι οι μαθητευόμενοι είχαν έλλειψη ζωικής πρωτεΐνης στη διατροφή τους σε σύγκριση με τους ντόπιους, περισσότερο στο ίδιο επίπεδο με τα θύματα του Μεγάλου Ιρλανδικού Λιμού».
Τα λείψανα έχουν έκτοτε ενταφιασθεί εκ νέου σε μια τελετή στην οποία συμμετείχαν τα μέλη της τοπικής κοινότητας.
Η Σάλι Ρόμπινσον, από το Κέντρο Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Ουάσμπερν στο Γιορκσάιρ, η οποία ηγήθηκε της ομάδας των τοπικών εθελοντών, δήλωσε: «Είναι εύκολο να ξεχάσουμε ότι η κοιλάδα Ουάσμπερν είχε βιομηχανικό παρελθόν, δεδομένης της ομορφιάς των δεξαμενών που βλέπουν σήμερα οι επισκέπτες».
‘Ήταν σημαντικό για εμάς να μάθουμε για τα παιδιά που εργάζονταν στους μύλους.
«Τα αγνοούσαν στη ζωή και τα αντιμετώπιζαν ως εμπόρευμα, αλλά ελπίζουμε ότι τους δικαιώσαμε λέγοντας τις ιστορίες τους και δημιουργώντας ένα διαρκές μνημόσυνο.