Ο τρίτος πιο επισκέψιμος πολιτιστικός χώρος του Παρισιού χρειάζεται ανανέωση. Αφού μάγεψε τους λάτρεις της τέχνης και της αρχιτεκτονικής για 50 χρόνια με την κατασκευή του από μέσα προς τα έξω, το Κέντρο Πομπιντού θα κλείσει για πέντε χρόνια για να ανακαινιστεί.
Το κέντρο, το οποίο περιλαμβάνει γκαλερί, βιβλιοθήκη και εστιατόριο μέσα στο πρωτοποριακό εξωτερικό του από σωλήνες και αγωγούς, θα κλείσει από το 2025 έως το 2030 για να υποβληθεί σε επισκευές και κατασκευαστικές εργασίες που, όπως λένε οι αρμόδιοι, είναι απαραίτητες για να διασφαλιστεί το μέλλον του ασυνήθιστου κτιρίου.
Η υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας, Ρίμα Αμπντούλ Μαλάκ, ανακοίνωσε τις εργασίες νωρίτερα αυτό το μήνα, λέγοντας ότι το έργο εκσυγχρονισμού και αφαίρεσης του αμιάντου, που εκτιμάται ότι θα κοστίσει 260 εκατομμύρια ευρώ, θα «συντηρήσει την επιβίωσή του».
Το κλείσιμο αναμενόταν αρχικά να πραγματοποιηθεί από τον Σεπτέμβριο του 2023, αλλά αναβλήθηκε μέχρι το τέλος των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων που θα διεξαχθούν στο Παρίσι το 2024.
Το Πομπιντού, που βρίσκεται στην καρδιά του Παρισιού και πήρε το όνομά του από τον πρώην πρόεδρο της Γαλλίας Ζορζ Πομπιντού, προσελκύει πολλά εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως. Το Πομπιντού προσφέρει επίσης μία από τις καλύτερες απόψεις της πόλης.
Η ανακαίνιση αποσκοπεί στην αποκατάσταση της «αρχικής ουτοπίας» του Κέντρου Πομπιντού, ενώ παράλληλα ανταποκρίνεται στις πολιτιστικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές προκλήσεις των επόμενων ετών, δήλωσε στο CNN ο Λωράν Λε Μπον, πρόεδρος του ορόσημου.
Ένα από τα σημαντικότερα σημεία της ανακαίνισης θα είναι μια ολοκαίνουργια βεράντα 1.500 τετραγωνικών μέτρων με θέα στα δυτικά της πόλης. Οι εργασίες θα συμβάλουν επίσης στη μείωση του ενεργειακού κόστους του κέντρου κατά 60%. «Είμαστε ίσως ένα από τα κτίρια με τη μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας στη Γαλλία, οπότε αυτά είναι μάλλον καλά νέα», δήλωσε ο Λε Μπον.
Η «Παναγία των Σωλήνων»
Εν τω μεταξύ, οι επισκέπτες θα εξακολουθούν να έχουν πρόσβαση σε ορισμένα από τα σημαντικότερα σημεία του Κέντρου Πομπιντού. Τα 400.000 βιβλία της δημόσιας βιβλιοθήκης του θα μεταφερθούν στο Le Lumière, έναν προσωρινό χώρο στη συνοικία Bercy του Παρισιού, ενώ τα έργα τέχνης από το Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, θα εκτεθούν σε όλο το Παρίσι, την ευρύτερη Γαλλία και το εξωτερικό.
Το Κέντρο Πομπιντού σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες Ρέντζο Πιάνο και Ρίτσαρντ Ρότζερς, οι οποίοι και οι δύο συνέχισαν να δημιουργούν μερικά από τα πιο διάσημα κτίρια των τελευταίων 50 ετών – και χτίστηκε σε ένα πρώην πάρκινγκ. Ο ίδιος ο Πομπιντού εμπνεύστηκε από τα μουσεία τέχνης στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
«Θα ήθελα, με πάθος, να αποκτήσει το Παρίσι ένα πολιτιστικό κέντρο, όπως έχουν προσπαθήσει να δημιουργήσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες με άνιση επιτυχία μέχρι στιγμής, το οποίο θα ήταν ταυτόχρονα μουσείο και κέντρο δημιουργίας», δήλωσε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Le Monde το 1972.
Όταν όμως εκπονήθηκαν αρχιτεκτονικά σχέδια με εξωτερικούς σωλήνες και σωληνώσεις, ο πρόεδρος αντιμετώπισε σκεπτικισμό. Οι επικριτές είπαν ότι οι μπλε, κόκκινοι και πράσινοι σωλήνες και η ναυτική αρχιτεκτονική του θα συγκρούονταν με την κλασική χαουσμανική – (χαρακτηριστικό παριζιάνικο στυλ αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα) εμφάνιση της Πόλης του Φωτός.
«Του έδωσαν το παρατσούκλι «υπερωκεάνιο», «διυλιστήριο», «Παναγία των σωλήνων», θυμάται ο Λοράν Λε Μπον. «Όταν βγήκε από το έδαφος στην καρδιά του Παρισιού, βρισκόμαστε πραγματικά στο ιστορικό Παρίσι, στο Μαρέ – προκάλεσε ένα αισθητικό σοκ».
Ωστόσο, το κτίριο που ο Γάλλος ποιητής Φρανσίς Πονζ περιέγραψε ως «μια καρδιά, έναν μυ, μια αντλία που εισπνέει και εκπνέει με συνεχείς παλμούς» έγινε εθνικό ορόσημο μέσα σε μισό αιώνα. Ένας χώρος που προοριζόταν να ζει και να αναπνέει μαζί με την εποχή του, «όχι τόσο ένα μνημείο, περισσότερο, για να το πούμε με μια λέξη, μια κίνηση», έγραψε στο βιβλιαράκι του “L’Écrit Beaubourg” το 1977.
Πηγή: CNN
