Βόμβα υδρογόνου “Mark 15”, χάθηκε το 1958 κοντά στις ακτές των ΗΠΑ και έως τώρα δεν έχει βρεθεί. Η βόμβα ζύγιζε 3.450 κιλά και πιθανότατα καρφώθηκε στον αμμώδη βυθό.
Η Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών έχασε μια πυρηνική βόμβα στα νερά στα ανοιχτά της πολιτείας Τζόρτζια των ΗΠΑ στις 5 Φεβρουαρίου 1958.
Το περιστατικό σημειώθηκε όταν ένα βομβαρδιστικό B-47 που πετούσε από την αεροπορική βάση Homestead στη Φλόριντα σε μια υπερπόντια βάση συγκρούστηκε με ένα μαχητικό αεροσκάφος F-86.
Το περιστατικό συνέβη πάνω από την πόλη της Σαβάνας και το βομβαρδιστικό B-47 υπέστη σοβαρές ζημιές, οπότε το πλήρωμα ζήτησε άδεια να ρίξει τη βόμβα ώστε να μην ενεργοποιηθεί κατά τη διάρκεια μιας αναγκαστικής προσγείωσης.
Η βόμβα έπεσε στη θάλασσα αλλά το πλήρωμα δεν μπόρεσε να προσδιορίσει την ακριβή τοποθεσία αργότερα. Η βόμβα ζύγιζε 3.450 κιλά και πιθανότατα καρφώθηκε στον αμμώδη βυθό.
Ήταν μια βόμβα υδρογόνου “Mark 15”, η οποία είναι ένας από τους πρώτους τύπους πυρηνικών όπλων που αναπτύχθηκαν από τις ΗΠΑ. Η βόμβα είχε ισχύ 1,7 μεγατόνων, ή 1,7 εκατομμύρια τόνους TNT, γεγονός που την έκανε το πιο ισχυρό όπλο εκείνης της εποχής.
Η απώλεια της βόμβας προκάλεσε μεγάλη ανησυχία στις αμερικανικές στρατιωτικές αρχές και έτσι ξεκίνησε επιχείρηση έρευνας για τον εντοπισμό της.
Ο αμερικανικός στρατός και πολλές μη στρατιωτικές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένης της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, ένωσαν τις δυνάμεις τους για να βρουν τη βόμβα και να αποτρέψουν μια πιθανή πυρηνική καταστροφή.
Η έρευνα διήρκεσε αρκετούς μήνες και σε αυτήν συμμετείχαν περισσότερα από 4.000 άτομα, πολλά πλοία, αεροπλάνα και υποβρύχια.
Ωστόσο, παρά τις τεράστιες προσπάθειες, η βόμβα δεν βρέθηκε ποτέ και η θέση της είναι άγνωστη μέχρι σήμερα.
Το περιστατικό αργότερα χαρακτηρίστηκε επίσημα ως “Σπασμένο Βέλος”, ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα ατύχημα που αφορούσε ένα πυρηνικό όπλο που δεν είχε ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση ραδιενεργού υλικού.
Το περιστατικό χρησίμευσε ως μια κλήση αφύπνισης προς τον αμερικανικό στρατό να αναπτύξει επειγόντως μέτρα και πρωτόκολλα ασφαλείας για να διασφαλίσει ότι ένα παρόμοιο περιστατικό δεν θα ξανασυμβεί ποτέ.