Μια μελέτη αποκάλυψε έναν νέο αμυντικό μηχανισμό που χρησιμοποιούν οι μέλισσες όταν δέχονται επίθεση από γιγάντιες ασιατικές σφήκες: το ουρλιαχτό.
Όταν αφεθούν ανεξέλεγκτες, οι γιγάντιες ασιατικές σφήκες μπορούν να καταστρέψουν μια κυψέλη μελισσών σε ώρες, τρέφοντας προνύμφες και αποκεφαλίζοντας μέλισσες σε μια κίνηση που οι επιστήμονες αποκαλούν «φάση σφαγής». Οι σφήκες στη συνέχεια ταΐζουν κομμένα μέρη του σώματος στα μικρά τους.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Royal Society Open Science αυτή την εβδομάδα, αποκάλυψε ότι οι μέλισσες εκπέμπουν μια «συγκεντρωτική έκκληση για συλλογική άμυνα» ενάντια στις σφήκες.
Το σήμα που δεν είχε ανακαλυφθεί προηγουμένως, τώρα γνωστό ως «δίαυλος επικοιβωνίας κατά των κυνηγών, συνίσταται από κραυγές συναγερμού, κραυγές φόβου και κραυγές πανικού από πρωτεύοντα θηλαστικά, πουλιά και σουρικάτες», σύμφωνα με τη μελέτη.
Οι μέλισσες παράγουν τον ήχο δονώντας τα φτερά ή τον θώρακά τους, ανυψώνοντας την κοιλιά τους και εκθέτοντας έναν αδένα για να απελευθερώσει μια φερομόνη.
«Είναι ανησυχητικό να το ακούς», είπε η Heather Mattila, συν-συγγραφέας της μελέτης, στο Gizmodo. «Χαρακτηρίζεται από γρήγορες εκρήξεις υψηλών ήχων που αλλάζουν απρόβλεπτα σε συχνότητα – είναι αρκετά σκληροί και θορυβώδεις».
Σύμφωνα με τη μελέτη, οι ρυθμοί σήματος αυξάνονται επτά έως οκτώ φορές κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης ασιατικής σφήκας. Εκτός από αυτή τη μέθοδο άμυνας, οι μέλισσες καταφεύγουν στις «κηλίδες κοπράνων» – έναν αμυντικό μηχανισμό στον οποίο συλλέγουν τα περιττώματα των ζώων και τα εφαρμόζουν στην είσοδο των κυψελών τους για να αποτρέψουν τους σφήκες.
